Arðbær fjárfesting í endurgreiðslum
Endurgreiðslur til kvikmyndagerðar eru arðbær fjárfesting og við eigum að sækjast eftir því að fá fleiri kvikmyndastjörnur á borð við Vin Diesel til landsins sem greiða háa skatta hér og skilja eftir önnur afleidd verðmæti. Þetta segir Sigríðir Mogensen, sviðsstjóri hugverkasviðs SI, í grein sinni á Kjarnanum og vísar þar til greinar sem birt var í Kjarnanum 10. október þar sem sterklega hafi verið ýjað að því að endurgreiðslur vegna kvikmyndagerðar væri gjöf til kvikmyndagerðarmanna og jafnvel leikaranna sjálfra frá íslenska ríkinu.
Sigríðir segir þetta vera beinlínis rangt því í öllum tilvikum endurgreiðslunnar sé ríkissjóður betur staddur á eftir, en fyrir. Þá hafi verið tekið fram að það væri rangt að kvikmyndastjörnur kæmu til landsins til að taka upp bíómyndir vegna náttúrufegurðar en staðreyndin sé sú að óviðjafnanleg náttúrufegurð og einstakir tökustaðir hafi mikið um það að segja að Ísland verði fyrir valinu hjá erlendum kvikmyndaframleiðendum þó það dugi ekki eitt og sér. „Ástæðan er sú að flestöll ríki sem við berum okkur saman við bjóða upp á sambærilegt fyrirkomulag og er við lýði hér á landi hvað varðar endurgreiðslur eða skattaívilnanir vegna kvikmyndaframleiðslu. Án slíkra hvata værum við fljót að hverfa af kortinu þrátt fyrir náttúrufegurðina. Þess má geta að einn af hverjum sex ferðamönnum sem heimsótt hafa landið segist hafa fengið áhuga á Íslandi eftir að hafa séð myndefni héðan. Kvikmyndaiðnaðurinn styður þannig við ferðaþjónustuna með því að auka eftirspurn en einnig með því að skipta við bílaleigur, veitingahús og hótel svo dæmi séu nefnd.“
Borgar sig að viðhalda endurgreiðslukerfinu
Í greininni kemur fram að endurgreiðslur vegna kvikmyndagerðar á Íslandi hafi verið teknar upp fyrir rétt um tíu árum síðan, áhrifin af þessu kerfi hafi verið yfirfarin reglulega síðan þá og niðurstaðan sé alltaf sú sama, það margborgi sig að viðhalda því. Sigríðir segir að kvikmynda- og sjónvarpsiðnaður á Íslandi hafi verið í blóma að undanförnu og það sé ekki tilviljun. Skilvirkt og samkeppnishæft endurgreiðslukerfi, ásamt því samkeppnisforskoti sem náttúrufegurðin veiti okkur og uppbygging á þekkingu starfsfólks, eigi þar stærstan hlut að máli. Áður en umrætt kerfi hafi verið sett á laggirnar hafi kvikmyndaiðnaður hér á landi ekki verið svipur hjá sjón þó öflugt og drífandi fólk hafi sannarlega gert kvikmyndir sem vakið hafa athygli um allan heim. „Vegna kerfisins hefur byggst upp arðbær atvinnugrein sem skilar arði til samfélagsins í formi starfa, gjaldeyristekna og eflingar á ímynd Íslands. Ársvelta greinarinnar hefur þrefaldast á einum áratug, vel á þriðja þúsund manns starfa við kvikmyndagerð og fjöldi fyrirtækja í greininni hefur tvöfaldast undanfarin fimm ár. Þannig hefur tekist að byggja upp þekkingu og reynslu (framboð) með því að örva eftirspurn.“
Kvikmyndaiðnaður hefur alla burði til að vaxa og dafna enn frekar
Þá segir Sigríður að nýlega hafi komið út kvikmyndastefna til ársins 2030. Henni sé ætlað að styrkja íslenska menningu og tungu, efla atvinnulífið og stuðla að sterku orðspori landsins. Í stefnunni sé tekið fram að endurgreiðslukerfið þurfi að standast alþjóðlega samkeppni á hverjum tíma. Sigríðir segir í grein sinni að við eigum í keppni við aðrar þjóðir um verðmætasköpun. Á sama tíma sé nauðsynlegt að fjölbreytni í íslensku atvinnulífi aukist enn frekar. Kvikmyndaiðnaður hafi alla burði til að vaxa og dafna enn frekar hér á landi en til þess að svo megi verða þurfum við stöðugt að huga að samkeppnishæfni Íslands á þessu sviði sem öðrum.
Á vef Kjarnans er hægt að lesa grein Sigríðar í heild sinni, 15. október 2020.